கஞ்சமலைச் சித்தர் பாடல்
உரிதாம் பரம்பொருளை உள்ளு - மாயம்
உற்ற பிரபஞ்ச மயக்கத்தைத் தள்ளு
அரிதான சிவநாமம் விள்ளு - சிவன்
அடியார்கள் பணிவிடை அன்பாகக் கொள்ளு.
துச்சமு சாரவி சாரம் - அற்பச்
சுகமது துக்கமதாம் வெகு கோரம்
நிச்சய மானவி சாரம் - ஞான
நிர்மல வேதாந்த சாரமே சாரம்.
கற்பனை யாகிய ஞாலம் - அந்தக்
கரணங்க ளாலே விளைந்த விசாலம்
சொற்பன மாம்இந்த்ர சாலம் - அன்று
தோன்றி விட்டாலது சூட்சானு கூலம்.
அற்பம தானப்பிர பஞ்சம் - அது
அனுசரித்தாலே உனக்கிது கொஞ்சம்
நிற்பது அருள்மேவி நெஞ்சம் - அன்று
நிகரில்லை நிகரில்லை மெய்ஞ்ஞான பொஞ்சம்.
ஆங்காரத் தால்வந்த கேடு-முதல்
ஆசையைக் கட்டோடே அப்பாலே போடு
தாங்காம லானந்த வீடு-அன்று
தாக்கும னோலயந் தானாகக் கூடு.
தத்துவக் குப்பைகள் ஏது-சித்தி
சாத்திர மான சடங்குகள் ஏது
பத்தி யுடன் மறவாது - குரு
பாதத்தைக் கண்டாற் தெரியும் அப்போது.
தூராதி தூரங்கள்இல்லை - அத்தைத்
தொட்டுப் பிடிக்க வென்றால் வெகு தொல்லை,
காரண தேசிகன் சொல்லை-நம்பிக்
கருத்தில் நிறுத்தியும் காணலாம் எல்லை.
ஆணவத் தால்வந்த காயம் - அதில்
ஐவரிருந்து தொழில்செய்யும் ஞாயம்
காணவ மாம்போகு மாயம்-நன்றாய்க்
கைகண்ட சூத்திரம் சொன்னேன் உபாயம்.
மூடர் உறவு பிடியாதே-நாரி
மோக விகாரத்தால் நீ மடியாதே
ஆடம் பரம் படியாதே-ஞான
அமுதம் இருக்க விஷம் குடியாதே.
தான் என்று வாது கூறாதே-பேசி
தர்க்கங்கள் இட்டுச் சள் என்று சீறாதே
ஊனென்ற பாசம் மாறாதே-போனால்
உன்னாணை உன்மனஞ் செத்துந் தீராதே.
வந்த பொருளைத் தள்ளாதே-நீயும்
வாராததற்கு வீணாசை கொள்ளாதே
சிந்தை வசமாய்த் துள்ளாதே - சும்மா
சித்திரம் போலிருந்தது ஒன்றும் விள்ளாதே.
தேகபாச பவ பந்தம்-அப்பொருள்
சிற்றின்ப மானது சிச்சீர்க்கந்தம்
பாகம தானவே தந்தம்-பொருள்
பாவித்துப் பார்க்கில் உனக்கிது சொந்தம்.
வஞ்சியர் ஆசை ஆகாதே-அந்த
மயக்கமானாற் கொஞ்ச மட்டிற் போகாதே
அஞ்சி யமன்கைச் சாகாதே-கெட்ட
ஆசா பாசமாம் நெருப்பில் வேகாதே.
கல்வி மயக்கங் கடந்து-எல்லாம்
கற்றோ மென்று றெண்ணுங் கசட்டைத் தொலைந்து
சொல்வெப் பினாலே கிடந்து-இரு
சூட்சாதி சூட்சத்தில் ஆசை படர்ந்து.
ஓடித் திரியும் கருத்து-அதை
ஓடாமல் கூட்டிப் பிடித்துத் திருத்து
நாடிக் கொண்டம்பைப் பொருத்து - அந்த
நாதாந்த வெட்டவெளிக் குள்இருத்து.
சாண்வயிற் றால்அலை யாதே-நிதம்
சஞ்சலப்பட்டுக் கொண்டே மலையாதே
ஆணவத் தால்உலை யாதே-உனக்கு
கானந்த முத்தி அது நிலையாதே.
அபிமானி யாகிய சீவன்-அவன்
அஞ்ஞானத்தாலே அழிவுண்டு போவான்
தபம்நினைந்தால் போதம் சார்வான்-நிலை
சார்ந்து கொண்டால் சத்தி ரூபமும் ஆவான்.
நற்குரு சொன்னதே சொல்லு-தம்பம்
நாட்ட மென்றால் வன்னி நிலையிலே நில்லு
தற்சம யங்களை விள்ளு-உண்டு
தன்மயமாகவே தானே நீ கொள்ளு.
துன்ப இன்பங்களைத் தொட்டு-அந்தத்
தொந்தங்கள் எல்லாந் துருசறச் சுட்டு
பின்பு பாசத்தைக் கைவிட்டு-ஒன்று
பேசாம லந்தம் பெருமையை விட்டு.
பேச்சினால் என்னென்ன தோணும்-சும்மா
பேசப்பேசப் பிழைஅல்லோ காணும்
வாச்சுத லால்அம்பு பூணும்-நல்ல
மாசற்ற ஞான விசாரணை வேணும்.
அநித்திய மானது தேகம்-அதில்
ஆசையும் ஒன்றால் அடங்காது மோகம்
தனித்திருந் தால்அந்த போகம்-ஒன்று
தானாகி நிற்பது வேசிவ யோகம்.
விரும்பாசைக்கு இடங்கள் கொடாதே-காய
வேதனைக் குள்ளேநீ கட்டுப்படாதே
திரும்பச் செனனம் எடாதே-குரு
தேசிகர் பாதத்தில் அன்பு விடாதே.
கோடான கோடி தவங்கள்-அந்தக்
கோவிலைச் சுற்றிச் செபிக்குஞ்செபங்கள்
பாடான தல்லோ பவங்கள்-இது
பண்ணுமுன் நண்ணும் துன்ப அமலங்கள்.
அந்தக் கரணவி லாசம்-அதை
யாராலும் தள்ளக்கூ டாது பிரயாசம்
தொந்தித்து நிற்பதே பாசம்-அதிற்
தோன்றாமற் தோன்றுஞ் சுயம்பிரகாசம்.
நாமசொ ரூபமே சித்தி-அதை
நாடித் தெளிந்துகொண்டால் அல்லோ முத்தி
நேம சொரூபமே வித்து-எங்கும்
நிச்சய மாகும் நிரந்தர வத்து.
கஞ்சமலை சித்தர் பாடல் முற்றிற்று
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக